Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze
Po zakończeniu II wojny światowej z inicjatywy zwycięzców konfliktu powołano Międzynarodowy Trybunał Wojskowy do osądzenia zbrodni wojennych popełnionych przez wojskowych i polityków III Rzeszy. Pierwszy proces dotyczył odpowiedzialności najważniejszych schwytanych dygnitarzy hitlerowskich.
Po zakończeniu II wojny światowej z inicjatywy zwycięzców konfliktu powołano Międzynarodowy Trybunał Wojskowy do osądzenia zbrodni wojennych popełnionych przez wojskowych i polityków III Rzeszy. Na miejsce jego prac wybrano Norymbergę. Niemiecko miasto, które „zasłynęło” rasistowskimi i antysemickimi ustawami, regulującymi życie w III Rzeszy. Norymbergę wybrano więc w dużej mierze z powodów symbolicznych.
Międzynarodowy Trybunał Wojskowy rozpoczął swe prace 20 listopada 1945 roku.
Zgodnie z postanowieniami konferencji poczdamskiej członkami trybunału byli przedstawiciele „Czterech Mocarstw” (koalicji zwycięzców w II wojnie światowej), wydelegowani przez Sądy Najwyższe krajów reprezentantów. Podstawą prawną było przeniesienie suwerennych praw Niemiec na mocarstwa – strony aktu bezwarunkowej kapitulacji z 8/9 maja 1945 i w konsekwencji zgoda na jednostronne określenie warunków pokoju przez mocarstwa – sygnatariuszy aktu bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy.
Oskarzycielem ze storny ZSRS byli:
Roman Rudenko – główny oskarżyciel
płk Jurij Pokrowski – zastępca głównego oskarżyciela
młodsi oskarzyciele: M.J. Raginski, L.R. Szenin, N.D. Zoria, L.N. Smirnof, D.S. Kariew, F.G. Dienisow, I.A. Ozol, W.W. Kuchin
Roman Andrejewicz Rudenko był w latach 1953–1981 prokuratorem generalnym Związku Radzieckiego, przez komunistyczne władze został w 1947 r. odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi na polu ścigania niemieckich przestępców wojennych oraz okazywanie pomocy delegacji polskiej podczas procesu w Norymberdze. Jako Generalny Prokurator Wojskowy Armii Czerwonej był jendym z oskarzycieli w pokazowym proces polityczny przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, przeprowadzonego w dniach 18–21 czerwca 1945 r. w Moskwie przed Kolegium Wojskowym Sądu Najwyższego ZSRS.