Literaci a sprawa katyńska – 1945
Stanisław M. Jankowski i Ryszard Kotarba, Literaci a sprawa katyńska – 1945, Kraków 2003, s. 260+32 nlb (ilustracje)
Część zasadnicza książki to nieznane dotąd protokoły zeznań, m.in.: Andrzejewskiego, Dąbrowskiej, Iwaszkiewicza, Jastruna, Kisielewskiego, Kotta, Kruczkowskiego, Miłosza, Nałkowskiej, Przybosia i Wyki – przesłuchiwanych w związku ze śledztwem przeciw pisarzom podejrzanym o kolaborację z Niemcami. Literaci zeznają na temat postaw środowiska, realiów życia okupacyjnego oraz stosunku do sprawy Katynia i działań w tym zakresie podejmowanych przez propagandę hitlerowską. Formułują też własne przemyślenia związane z kwestią katyńską. Autorzy książki podkreślają, że śledztwo prowadzono tuż po wojnie, a więc jeszcze przed umocnieniem reżimu totalitarnego, dlatego cytowane wypowiedzi obrazują miarodajną opinię środowiska literackiego (zgodną z osobistym wyborem politycznym, dokonanym po 1945 r.) w kwestii uznawanej za jedną z kluczowych w minionej wojnie. Do lektury protokołów przygotowują dwa teksty: publicystyczny, omawiający wypowiedzi i postawy przesłuchiwanych (pióra S.M. Jankowskiego) i historyczny – charakteryzujący zawartość akt oraz postacie prokuratorów i kierunki prowadzonego śledztwa (autorstwa R. Kotarby). Książka zawiera ponadto ponad 50 ilustracji i indeks osób.