KATAFIASZ Ludomir
KATAFIASZ Ludomir, urodzony 2 listopada 1912 r. w Jaroszewie, pow. Żnin. Syn Stanisława (rolnika) i Heleny z d. Szpek. Miał siostrę Gabrielę (zamężną Filipowicz). W 1932 r. ukończył gimnazjum klasyczne w Wągrowcu. Pracował w gospodarstwie ojca. W 1932 r. powołano go do służby wojskowej i skierowano do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Po jej ukończeniu został przydzielony do 8. pułku strzelców konnych w Chełmie. W 1936. mianowano go podporucznikiem rezerwy. 21 sierpnia 1939 r. został zmobilizowany do 8. pułku strzelców konnych. Był dowódcą plutonu w Ośrodku Zapasowym pułku, który walczył w składzie grupy podpułkownika Edwarda Wani. W ciężkich walkach w rejonie Zamościa został 22 września 1939 r. ranny w głowę. Umieszczono go w szpitalu w Zamościu. Wraz z innymi rannymi dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie w Kozielsku, skąd raz napisał do rodziny. Jego nazwisko znalazło się na liście wywozowej 035/4 z 16 kwietnia 1940 r. Wywieziono go z obozu 20 kwietnia 1940 r.
Został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD 22 kwietnia 1940 r. W czasie ekshumacji wiosną 1943 r. nie zidentyfikowano go. Jego dane osobowe odczytano dopiero z dokumentów wydobytych w 1943 r. z dołów śmierci, a przechowywanych w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie.
Inwentarz dokumentów katyńskich przechowywanych w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, Kraków 2002, s. 48-49;