Warszawskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 r.
Na początku 1997 r. zakończył się proces formowania kolejnej organizacji zrzeszającej potomków ofiar zbrodni katyńskiej. Do zadań Warszawskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. należy kultywowanie pamięci o przedwojennych funkcjonariuszach Policji Państwowej oraz dążenie do eksponowania wartości moralnych i patriotycznych, jakimi kierowali się policjanci w okresie II Rzeczypospolitej.
W maju 1996 roku z inicjatywy Leonarda Suchana, syna przedwojennego Policjanta zamordowanego w 1940 roku w Kuropatach oraz życzliwego wsparcia ze strony mł. insp. Romualda Stępniewskiego ówczesnego Naczelnika Centrum Kultury Policji Komendy Głównej Policji i mjr rez. Zygmunta Andrzeja Kowalczyka, powołano 5-osobowy Zespół Organizacyjny do utworzenia Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 roku, będącego częścią struktury Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 roku z siedzibą w Katowicach.
10 lutego 1997 roku ukonstytuował się Zarząd Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 roku, którego przewodniczącym został Leonard Suchan, wiceprzewodniczącym Andrzej Holubek, a członkami zarządu Lidia Gordon-Wziątek, Kazimierz Ptaszkiewicz oraz Kazimierz Purzycki. Kilka miesięcy później dołączyli do nich nowi członkowie -Hieronim Pakulski wraz z żoną Marią Pakulską.
Program działalności Stowarzyszenia, był integralną częścią założeń Wydziału Kultury Policji. Jego ideą było kultywowanie pamięci o przedwojennych funkcjonariuszach Policji Państwowej oraz dążenie do eksponowania wartości moralnych i patriotycznych, jakimi kierowali się Policjanci w służbie społeczeństwu w okresie istnienia niepodległej
II Rzeczypospolitej, ale także w okresie II wojny światowej. Jednym z priorytetów było przekazywanie społeczeństwu prawdy historycznej oraz popularyzowanie wiedzy o wielkiej ofierze życia, jaką złożyła polska Policja w latach ostatniej wojny.
W pierwszym okresie działalności Oddziału Stowarzyszenia, fundamentalne znaczenie stanowiło moralne wsparcie ze strony nadinsp. Marka Papały, ówczesnego Komendanta Głównego Policji.
19 grudnia 1997 roku podczas spotkania opłatkowego WSRP 1939 roku, Duszpasterz Policji biskup Marian Duś, dostrzegając potrzebę działalności Stowarzyszenia, wyznaczył
na jego kapelana ks. Andrzeja Kwaśnika, tragicznie zmarłego w katastrofie samolotowej w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 roku.
1 czerwca 2000 roku na zebraniu Warszawskiego Oddziału OSRP 1939 roku, obecni członkowie zdecydowali o wyłączeniu ze struktur Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 roku z siedzibą w Katowicach i utworzeniu samodzielnej organizacji realizującej podobne zadania statutowe.
W zebraniu założycielskim nowego stowarzyszenia o nazwie Warszawskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 r., uczestniczyli: Leonard Suchan, Tadeusz Konon, Kazimierz Purzycki, Eugenia Florek, Maria Pakulska oraz Jolanta Garbacz.
strona stowarzyszenia: